Hoe stofzuigen mijn leven veranderde

Ik zat in 2016 bij mijn ouders in de tuin. Ik was weggegaan bij mijn partner. Ik kon het huis niet alleen betalen en kwam “tijdelijk” bij mijn vader en moeder te wonen.

Geen baan meer waar ik het zo naar mijn zin had, geen relatie, geen geld, geen huis. Ik was net hersteld van een tumor. Fysiek had ik veel waar aan gewerkt moest worden. Mentaal op. Ik voelde me eenzaam en een loser.

En terwijl ik daar zat met de gedachte “ik heb niks meer” , veranderde dit na weken in: “ik heb niks meer te verliezen”

Ik had twee opties: NIETS doen of IETS doen. Ik koos voor het laatste. Ik belde een psycholoog / coach en ging werken aan mijn conditie.

Ik begon met “stofzuigen”

Ik gooide iedereen die niet goed voor mij was eruit. Óók op social media. Ik ghoste energiezuinigers. Schoonde m’n telefoon op én de ruimtes om me heen. Ik focuste even een tijdje op mezelf.

Ik maakte andere keuzes waardoor er andere gevolgen kwamen. Ik ontmoette mijn man. Ik schreef mijn ondernemingsplan. Ik kreeg een leuke woning. Ik voelde me fit en rustig.

Maar.. Het was niet makkelijk. Het was niet “fun”. Het was niet "social-media waardig"

Er kwam geen matcha en pilates aan te pas. De dingen waarmee je écht voor jezelf zorgt? Die zijn eigenlijk helemaal niet leuk, leerde ik in de harde les.

Ik zie het in onze praktijk vaak gebeuren: dat we vooruit schuiven wat onder onze neus ligt. Omdat het lastig is. Omdat het niet “leuk” is. Omdat het een moeilijke beslissing vraagt die pijn doet.

Ik kan geen relatie voor je verbreken. Ik kan niet zorgen dat je een baan zoekt die je wél gelukkig maakt. Ik kan niet zorgen dat je je leven anders inricht. Dit zul je zelf moeten doen.

Ik kan je alleen zeggen dat dit het waard is❤️

Waarom deze post? Omdat dit recht uit mijn hart komt. Omdat ik je gevoel herken: de pijn, het uitstellen. Of keihard: de smoesjes.

Wanneer ga je starten met aanpakken waarvan je weet dat je het moet doen?

Ik zie vrouwen die máánden hadden waarin ze niet gelukkig waren óf tijd hadden voor zichzelf. Die achteraf zeggen: “had ik dit maar eerder gedaan!”

Helaas is er geen “overnight solution”. Ik bied geen traject aan wat alleen maar “fun” is.

Wat ik je wél aanbiedt is een liefdevolle spiegel. Échte hulp. Zodat je met een gelukkig gevoel in de spiegel kunt kijken.

Leuk? Niet altijd. Maar hóe tof is het als jij over 4 maanden terugkijkt en tegen jezelf fluistert:

“I did dit!”

Liefs,

Jessica