Onbetaald werk: je killerbody, master en fulltime baan in één
- info2467950
- 10 nov
- 3 minuten om te lezen
Ik spreek dagelijks vrouwen die alles zelf regelen. Slim, zelfstandig, gedreven. Vaak omdat ze denken dat het sneller, beter of makkelijker is als ze het zelf doen. Dat snap ik. Maar laten we eerlijk zijn: onafhankelijkheid wordt nogal overschat.
Natuurlijk moet je je eigen broek op kunnen houden als het nodig is. Maar zolang het water je niet aan de lippen staat, is het tijd om te stoppen met die ‘ik-doe-alles-zelf’-show. Want niemand wordt er beter van als jij alles alleen probeert te fixen. Wederzijdse afhankelijkheid? Dat is waar het echte werk begint.
Waarom vrouwen thuis nog altijd de eindbaas zijn
En wat het je kost (letterlijk uren en energie).
Neem het bedrijfsleven. Ondernemers die álles zelf willen doen, omdat ze denken dat niemand het beter kan of om geld te besparen. Maar wat als je taken loslaat die je energie kosten en waar anderen beter in zijn? Je talent inzetten levert flow en energie op, en flow levert je tijd en ruimte. Tijd en ruimte om te doen waar jij het verschil maakt. Slimmer werken, niet harder.
En dan thuis. Wist je dat vrouwen gemiddeld 26 uur per week besteden aan onbetaalde taken? Mannen doen dat gemiddeld 17 uur per week. Vrouwen draaien dus bijna 10 extra werkweken per jaar aan onbetaalde arbeid.
Vrouwen nemen vaak de repeterende, tijdsdrukgevoelige taken op zich, de was die maandag schoon moet zijn, de lunch die elke dag klaarstaat. Mannen doen vaker de minder regelmatige klusjes die makkelijk een keertje overgeslagen kunnen worden, zoals grasmaaien of de auto wassen. Hou het maar eens bij en kijk wat jullie thuis echt doen. Het is een eyeopener.
Loslaten: durven kiezen voor imperfectie
Stel je voor: je jurk verkleurt door een wasfout, je kind verschijnt in een niet-matchende outfit op school en het stofzuigen is... laten we zeggen creatief geïnterpreteerd. Wat nou als je dat gewoon laat gebeuren?
Serieus, dit soort dingen leveren de beste verhalen op aan de keukentafel. Niemand gaat eraan onderdoor. Oké, toegegeven: het is natuurlijk net jouw favoriete jurk en die sokken van je kind waren écht geen setje. Maar hé, dat is precies het soort chaos waar je later hard om lacht.
De vraag is: wat doe jij met de tijd en energie die je overhoudt? Want je stopt ongemerkt het dubbele van de tijd die nodig is om een killerbody te trainen in onbetaalde zorgtaken voor anderen. Hoezo ‘geen tijd’?
De keiharde cijfers die je niet mag negeren
Want die onbetaalde uren zijn er echt.
Vrouwen besteden jaarlijks 423 uur aan onbetaalde zorgtaken. Dat zijn bijna 53 volle werkdagen van 8 uur. Ruim 10 extra werkweken per jaar.
Ter vergelijking:
Voor een killerbody train je gemiddeld 156 tot 200 uur per jaar Die onbetaalde arbeid is dus meer dan het dubbele van wat je nodig hebt om fit en energiek te worden.
Met die 53 dagen ‘onbetaald werk’ kun je 8 tot 16 boeken lezen.
Of een post-hbo opleiding volgen van ongeveer 320 uur per jaar.
Of bijna een deeltijd-masterjaar voltooien (vanaf 480 uur).
Als je dit leest en denkt: “Hoe dan? Wanneer dan?” is het tijd om eens kritisch naar je tijdsbesteding te kijken. Dit is jouw investering, niet die van een ander.
Sterk zijn is kiezen voor jezelf
Sterk zijn betekent dat je bewust kiest voor wat jij nodig hebt om jezelf te ontwikkelen en in balans te blijven. Het gaat er niet om dat je alles alleen moet doen. Juist het durven vragen om steun laat zien hoe krachtig je bent. Hulp inschakelen is een slimme keuze die je vooruit helpt.
Door op tijd voor jezelf te kiezen, houd je energie over om vol vertrouwen verder te gaan. Zo creëer je ruimte om de beste versie van jezelf te zijn en kun je meer betekenen voor de mensen en taken die voor jou belangrijk zijn.
Dus stop met jezelf te zien als superheld die alles alleen moet fixen. Zelfs Wonder Woman had haar team. Gun jezelf de ruimte om te vragen, los te laten en af en toe een beetje te lachen om de chaos. Want eerlijk is eerlijk: een minder perfect gestofzuigd huis overleef je echt wel. En wie weet, misschien leer je je partner zelfs iets nieuws (of niet, maar hé, dat is ook prima). Zet die stap, en ontdek hoe krachtig het voelt om gewoon mens te zijn.

Met aandacht en lef, Paula




Opmerkingen